Ανοικτή επιστολή προς την παρεμβατική αριστερά (IL)
Πριν από ένα χρόνο εμφανιστήκατε με πολύ ενθουσιασμό και με μεγάλα οράματα. ζστο πρώτο G8έξτρα γίνεται λόγος για το κίνημα των κινημάτων, και ότι θα έπρεπε να δοκιμαστεί η κοινωνική εναλλακτική λύση. Και αυτό θα ήταν δυνατόν μόνον σαν ένα συνολικό εξωκοινοβουλευτικό χειραφετησιακό κίνημα. Σύμφωνα με αυτό θα έπρεπε να ξεπεραστεί .............. των «χώρων» και των ξεχωριστών αγώνων. Θα έπρεπε να έρθουν σε επικοινωνία διαφορετικές αντιλήψεις, θέματα και πρακτικές
Συμφωνούμε με την προοπτική σας να δυναμώσουμε την παρεμβασιακή ικανότητα της αριστεράς μέσα από συμμαχίες, να (ξανα)διεκδικήσουμε την κοινωνική αποδοχή και να αντιπαραθέσουμε μια αποφασιστική κριτική που ακούγεται στην υποτιθέμενη απουσία εναλλακτικής πρότασης προς την παγκόσμια συναρμογή της κυριαρχίας. Όπως και εσείς, έτσι και εμείς πιστεύουμε ότι στην θέση της δίασπασης της αριστεράς θα έπρεπε να προβάλλει μια παραγωγική και υπομονετική αντιπαράθεση. Για να διευκολύνετε αυτό και για να ανοίξετε μια παρένθεση, στην οποία έχουν θέση διάφορα αριστερά ρεύματα, σκεφτήκατε κάτι. Στο Αμβούργο το 2005, στην πρώτη συνάντηση του dissent!, γινόταν συζήτηση για τέσσερεις βασικές αρχές. Μετά το κοινωνικό φόρουμ της Ερφούρτηςτο 2005 τις διατυπώσατε γραπτά στη προκήρυξή σας (!):
1. "Μια καθαρή και δημόσια οριοθέτηση απέναντι σε δεξιές λαϊκιστικές και δεξιές δυνάμεις".
2. "Μια συμπεριφορά αλληλεγγύης και εμπιστοσύνης μεταξύ μας, που επιτρέπει δεσμευτικές συμφωνίες".
3. "Την ξεκάθαρη απονομιμοποίηση της G8".
4. "Την αμοιβαία αναγνώριση διαφορετικών μορφών δράσης και αντίστασης".
Βασιστήκαμε στις δηλώσεις σας ότι θέλατε να ξέρουμε αυτές τις βασικές αρχές σαν τέτοιες και όχι σαν μια μη δεσμευτική πρόταση. Και ότι ειδικά θα έπρεπε να είναι βάση αντιπαράθεσης με "το όχι τόσο ριζοσπαστικό" κομμάτι του κινήματος. Γιαυτό είμασταν περισσότερο έκπληκτοι όταν, τον Μάρτιο του 2006, στην πρώτη συνάντηση δράσης του Ροστόκ, δεν συναντήσαμε καμιά τέτοιου είδους προσφορά αντιπαράθεσης. Το ότι αυτό θα έπρεπε να πληρωθεί και ότι θα έπρεπε αργά ή γρήγορα να οδηγήσει σε μια κοιλιά, έγινε καθαρό στους τότε εκνευρισμούς γύρω από την συνέντευξη τύπου που δώθηκε με αποκλεισμό της παρούσας δημοσιότητας και κατά την οποία ένας εκπρόσωπος του Attac ήδη υποσχέθηκε στον τύπο "ειρηνικές διαμαρτυρίες". Το dissent! δεν προβλεπόταν σε αυτή την συνέντευξη τύπου, αν και είχε ισχυρή παρουσία και ήταν δραστήριο στο προσκήνιο. Παρόλη την προηγούμενη κριτική, το ίδιο επαναλήφθηκε, σε μια παραλλαγμένη μορφή, στην δεύτερη συνάντηση. Δεν ακούστηκε από μέρους σας καμμιά λέξη για αντίφαση και θεωρούμε ότι απαιτείται τώρα πλέον μια ανανεωμένη ριζική παρέμβαση.
Ενώ η βασική αρχή 1. μπρούσε να παραμείνει αναμφισβήτητη, όσον αφορά τα άλλα βασικά σημεία, δεν υπάρχει καμμιά ικανοποιητική πρακτική και καμμιά συγκεκριμένη συμφωνία.
2. "Μια συμπεριφορά αλληλεγγύης και εμπιστοσύνης μεταξύ μας, που επιτρέπει δεσμευτικές συμφωνίες".
Εδώ υπήρχαν πάντοτε επαναλαμβανόμενες δυσκολίες, όπως π.χ. στην κατάληψη των εδράνων, είτε επρόκειτο για το ευρωπαϊκό κοινωνικό φόρουμ στην Αθήνα, είτε την συνάντηση του Ροστόκ. Ο σχεδιασμός και η πραγματοποίηση των συναντήσεων με τον τύπο, όπως ήδη αναφέρθηκε, μόνο το επιβεβαιώνουν. Αυτό αφορά και εσάς σαν παραλήπτες ακόμα περισσότερο, αφού στην παρεμβατική αριστερά (IL) εκπροσωπούνται και άνθρωποι από το Attac (πράγμα το οποίο χαιρετίζουμε), που, δυστυχώς, όχι μόνον μηχανεύονται μια αντίστοιχη πολιτική παρασκηνίων, αλλά και που την υπερασπίζονται σε περίπτωση κριτικής. Μια αντιπαράθεση σε αυτό το σημείο γίνεται δύσκολη, είτε γιατί αποσιωπάται, είτε γιατί εγκαταλείπονται οι πλέον στοιχειώδεις συνήθειες της επικοινωνίας και της αλληλέγγυας συμπεριφοράς, (όπως συνέβηκε με τα βρισίδια στπ Ροστόκ ΙΙ). Ο στόχος αυτής της πολιτικής φαίνεται να είναι, ειδικά για μερικούς εκπροσώπους του Attac, να εμποδιστεί να υπάρχει στην δημοσιότητα μια "πολύ προς τα αριστερά επιβαρυμένη" εικόνα. Είτε πρόκειται να κρατηθούν απέξω το dissent! είτε κατά καιρούς το Wasg (το αριστερό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα), δεν πρέπει να εμφανίζεται η κινητοποίηση πολύ αριστερή. Σε αυτό το σημείο η απόφαση πάρθηκε ευχαρίστως ενάντια στην αλληλέγγυα συμπεριφορά, και αυτή την επιλογή την στόλισε ένας εκπρόσωπος του Attac με τις λέξεις: "νίκη ή συναίνεση!" (πριν απο την συνέντευξη τύπου για την δεύτερη συνάντηση δράσης, όταν ρωτήθηκε εάν θα αναφερθεί και στις διαφορές μέσα στην συνάντηση δράσης).
3. "Την ξεκάθαρη απονομιμοποίηση της G8".
Δεν βλέπουμε που θα μπορούσε με σοβαρούς όρους να τεθεί αυτή η βασική αρχή σε αμφισβήτηση. Μερικές ΜΚΟ (μη κυβερνητικές οργανώσεις) θα απευθύνουν αιτήματα κατευθείαν στην G8 και θα έπαιρναν αμέσως θέση στο ψευτοτράπεζο της G8, γαι να δημιουργήσουν την ψευδαίσθηση της άμεσης επιρροής σε μαι συζήτης με τους ισχυρούς, όπως είδαμε και στην Πετρούπολη. Με αυτό η ενοποίηση θα είναι τέλεια: Όπως στο Gleaneagles, από τους αριστερούς μέχρι τον Μπλαιρ και την Μέρκελ, ενάντια στην πείνα;. Όποιος δεν θέλει να είναι συνυπεύθυνος για αυτή την υποκρισία, πρέπει να τις αντιμιλήσει ξεκάθαρα.
4."Την αμοιβαία αναγνώριση διαφορετικών μορφών δράσης και αντίστασης".
Εδώ οι απόψεις διαχωρίζονται τελείως. Πάντα και πάλι ακούστηκε, στον συντονιστικό κύκλο του Αννόβερου,και στις συναντήσεις του Ροστόκ ότι όλοι καθώς και το κίνημά μας είναι "μη βίαιο". Κατά την συνέντευξη τύπου στο Ροστόκ ΙΙ ο εκπρόσωπος του Attac εξήγησε: "Έχουμε μια δημοκρατικά οργανωμένη διαδικασία προετοιμασίας: όλα τα δρώντα πρόσωπα,, οργανώσεις ομάδες που είναι μέσα σε αυτή την διαδικασία, έχουν δηλώσει ξεκάθαρα: από αυτούς δεν θα ξεκινήσει καμμιά βίαια ενέργεια"(2). Αυτό δεν διατυπώθηκε, σημειωτέα, για την δική τους πολιτική πρακτική, αλλά σαν διακανονισμός υπεράνω του συνολικού κινήματος. Με αυτό τον τρόπο απονομιμοποιούνται ήδη από τα πριν μορφές διαμαρτυρίας, που δεν υποτάσσονται προκαταβολικά στην κρατική εξουσία, όπως τα μπλόκα και η άμση δράση. Δεν βλέπουμε που η παρεμβατική αριστερά (IL) αντιπαρατίθεται στην διαδικασία της ενότητας, αν ακια από πρακτική άποψη συμμετέχετε στην προετοιμασία των μπλόκων. Στο G8έξτρα υποστηρίζετε επίσης "συγκρουσιακές μορφές δράσης όπως π.χ. να διαφημίσουμε την κοινωνική ανηπακοή"(3). Αυτό το αξίωμα αντιφάσκει προς την σιωπή στην διαδικασία του συνασπισμού.
Στην τελευταία σας προκήρυξη για την καμπάνια (ενάντια στην G8) παρουσιάζετε την ακόλουθη εικόνα του μέλλοντος: «Η απονομιμοπίηση της G8 δεν πλέον αίτημα, αλλά αυτό που συμβαίνει στους δρόμους, στους φράχτες προστασίας και στις συζητήσεις των κατασκηνώσεων και της αντισυνάντησης...» Και όσον αφορά την ευρεία ομοσπονδία: «Η εννιαία εμφάνισή της, η πολιτική της θέληση, ακριβώς Το να μη θέλει διχωριστεί στις διαφορετικότητές της, οδήγησε την παραπληροφόρηση των μέσων μαζικής επικοινωνίας και της πολιτικής καταστολής στο κενό.» (4) Ένα χαριτωμένο σενάριο. Αλλά όταν δεν τολμάτε να το εκφράσετε και στην διαδικασία της ομοσπονδίας και να αντιμιλήσετε εκεί, που περισσότερο καθαρά εργάζονται εναντίον του, τότε στην καλύτερη περίπτωση παραμένει μια μελωδία. Στην χειρότερη περίπτωση είναι μια λεκτικά ριζοσπαστικά φορτισμένη πρόσκληση στην κρατιστική διαδικασία, της οποίας η εφαρμογή του σεναρίου κινδυνεύει να θέσει σε κίνδυνο μέσα από τον αποκλεισμό και τ...........: «Δεν το εννοούμε και τόσο σοβαρά...»
Για να αποκλείσουμε μια παρεξήγηση: Δεν ξεκινάμε από το σε μια ευρεία ομοσπονδία να σκοπεύουμε σε μια συναίνεση όσον αφορά όλες τις μορφές δράσης και να εμποδίσουμε κάποιους αποκλεισμούς. Αλλά με το να μη γίνει η συζήτηση έχει ήδη τώρα σαν αποτέλεσμα, να μετατοπιστεί το κατώφλι, εκεί που χρησιμεύει στο κράτος και το κεφάλαιο, και όχι εμάς. Η νεότερη κρατική απαίτηση για αποστασιοποίηση από τις επιθέσεις σε μικρά αυτοκίνητα συζύγων πολιτικών θα δώσει την ευκαιρεία πιθανά σε σας και σε μας μια γρήγορη ευκαιρεία να ζητήσουμε αλληλεγγύη
Βρίσκουμε ...... να τοποθετηθείτε περισσότερο συγκεκριμένα για τις βασικές αρχές σας. Μια ανοικτή διαδικασία ομοσπονδίας μπορεί να επιτευχθεί, επίσης και όταν δεν υπάρχουν επιφυλάξεις για μια ακρίβεια στην οξύτητα (των θέσεων).
Για μια δυναμική, αλληλέγγυα συζήτηση!
-six hills berlin- (εξάλοφος βερολίνου)
(1) Aufruf zu gemeinsamen Aktionen gegen den G8 Gipfel in Heiligendamm:
Diskutieren, Protestieren, Umzingeln, Blockieren
(2) Συνέντευξη τύπου του Ροστόκ ΙΙ: http://video.indymedia.org/en/2006/12/637,shtml.
(3) „Zwischenstand einer andauernde Diskussion – Für eine Linke die dazwischen geht“ G8 – Xtra 01.
(0ι προκηρύξεις στα www.g8-2007.de, www.libertad.de, www.gipfelsoli.org)